«Ειδικός Σκοπός» εναντίον της Εθνικής Ασφάλειας

Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι εχθροί και οι ανταγωνιστές της Ελλάδας, είναι η πολιτική σταθερότητα η οποία επιτρέπει να λαμβάνονται αποφάσεις που ενισχύουν την Οικονομία και την Ασφάλεια. Αν λοιπόν ένας, η, συνδυασμός εχθρών και ανταγωνιστών ήθελαν να προκαλέσουν προβλήματα στην χώρα, θα «χτυπούσαν» εκεί ακριβώς, στην πολιτική σταθερότητα.

Καθ όλη την διάρκεια της θητείας της σημερινής κυβέρνησης , διαπιστώσαμε μια συνεχή προσπάθεια αποσταθεροποίησης που επιδιώχθηκε μέσα από την πρόκληση αναταραχών στην ελληνική κοινωνία. Οι κυβερνοεπιθέσεις που δεν έγιναν αντιληπτές, τα επεισόδια τον Φεβρουάριο του 2020 στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, οι Καστανιές, η Πανδημία, οι δημοσιογραφικές «επιθέσεις» με ανύπαρκτά θέματα όπως η ακύρωση άσκησης του Π.Ν με εντολή Ακάρ, την δήθεν πτήση τουρκικού F-16 πάνω από την Καβάλα (σ.σ πόλη του Έλληνα Υπουργού Άμυνας), την «κατάκτηση» νησίδας στον Εβρο, τα χυδαία συνθήματα κατά του πρωθυπουργου, την κατηγορία ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός είναι υπεύθυνος για την δολοφονία Καραιβάζ, και πολλά άλλα, είχαν αφετηρία ξένες χώρες με συμπαραστάτες ακόμα και Ελληνικά κόμματα, και τέλος, αποδέκτες χιλιάδες Έλληνες οι οποίοι στήριξαν την προσπάθεια αυτή.

Η Ελληνική κυβέρνηση άντεξε όλες αυτές τις επιθέσεις για δύο λόγους. Πρώτος λόγος,  η θέση που λαμβάνει η Ελλάδα στον νέο κόσμο, απέναντι στο «Τόξο των Καθεστώτων». Η ομιλία του Έλληνα Πρωθυπουργού στο Κογκρέσο, ήταν η απόδειξη πως ο Ελληνισμός για δεύτερη φορά στην ιστορία του καλείται να υπερασπιστεί τις ελευθερίες, τον πολιτισμό και το μέλλον του κόσμου.

Ο δεύτερος λόγος είναι οι σύμμαχοι. Η χώρα απέδειξε μέσα στα τρία χρόνια πως είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει οποιονδήποτε κίνδυνο από όπου και αν προέρχεται. Αυτό ουσιαστικά «ξεκλείδωσε» όλες τις συμμαχίες της χώρας, από την Ουάσιγκτον μέχρι το Νέο Δελχί. Οι σύμμαχοι αυτοί στάθηκαν στην Ελλάδα στις δύο μεγάλες κρίσεις που αντιμετώπισε η χώρα, την ένταση με την Τουρκία το καλοκαίρι του 2020 που ουσιαστικά άλλαξε τα πάντα στις σχέσεις μας με χώρες και μέσα στην Ευρώπη (βλέπε Γερμανία), και τις πυρκαγιές το καλοκαίρι του 2020, μια κρίση που ο ιστορικός θα καταγράψει πως ήταν η χειρότερη από όλες.

Διαβάζουμε λοιπόν και για κυβέρνηση ειδικού σκοπού όταν αντιλαμβανόμαστε ότι «Ειδικός Σκοπός» υπάρχει και σχεδιάζεται από τους εγχώριους που υιοθέτησαν την πολιτική των εχθρών και ανταγωνιστών. Με την σειρά της η αντιπολίτευση στο σύνολο της, προσπάθησε να ανακόψει την πορεία της κυβέρνησης Μητσοτάκη -νομοτελειακά και της χώρας- προσπαθώντας να αμφισβητήσει  τις επιτυχίες της [κυβέρνησης Μητσοτάκη] τόσο στην οικονομία, όσο και Ασφάλεια (εξωτερική πολιτική-άμυνα). Ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ συναντήθηκε με ακροδεξιούς και ναζιστές σε όλα τα πεδία όπως στο μεταναστευτικό, στην πανδημία, στην εξωτερική πολιτική, στην επενδύσεις, ακόμα και στις χυδαίες επιθέσεις εναντίον του πρωθυπουργού και της Προέδρου της Δημοκρατίας. Συναντήθηκαν σε Εθνικές απειλές μέσα στα σύνορα της χώρας, όπως στην Θράκη όπου Τσίπρας, Ανδρουλάκης και Βαρουφάκης, στήριξαν πολιτικές της Τουρκίας στην περιοχή, οι οποίες οδηγούν σε αναγνώριση «Τουρκικής Μειονότητας», με τα «εργαλεία» {πχ ενώσεις) που το επιδιώκουν να προωθούν και την «Ανεξάρτητη Δυτική Θράκη».

Όλοι οι παραπάνω συναντιούνται εκ νέου κάτω από την πίεση των εκλογών. Αυτή την φορά με τον συνήθη ύποπτο, τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος δεν διστάζει να υλοποιήσει οποιαδήποτε πολιτική που θα τον κρατήσει «ενεργό – παλαίμαχο πολιτικό», αγνοώντας την ζημιά που θα προκαλέσει στην χώρα.

Αυτή την φορά θέλει να αφήσει ακυβέρνητη χώρα, όπως άλλωστε θέλουν εχθροί και ανταγωνιστές, με μια κυβέρνηση «Ειδικού Σκοπού». Σε αυτή την προσπάθεια όπως φαίνεται δέχεται χωρίς κανέναν δισταγμό (αν όχι και κάτι καινούριο για τον ίδιο) την βοήθεια του καταδικασμένου Κασιδιάρη, του αποτυχημένου υπουργού οικονομικών Βαρουφάκη, του ανταγωνιστή της «ιδιοκτησίας» του Ανδρέα Παπανδρέου Νίκου Ανδρουλάκη, και φυσικά, του Κυριάκου Βελόπουλου.

Όλοι αυτοί θέλουν να μαζευτούν σε ένα δωμάτιο, να παίξουν τυχερά παιχνίδια, με έπαθλο την προσωρινή τους παραμονή στο πολιτικό σκηνικό, κα μεγάλη χαμένη την πορεία της χώρας για τα επόμενα 100 χρόνια.

Όμως φαίνεται ότι υποτιμούν την νοημοσύνη της σιωπηλής πλειοψηφίας των Ελληνων που μοιάζουν να ξυπνούν από το λήθαργο της αδράνειας, της κομματοκρατίας, της μιζέριας και της ομφαλοσκόπησης στην οποία εθίστηκαν τα προηγούμενα χρόνια εξ αιτίας του διάχυτου λαϊκισμού που έγινε πολιτική στάση από ηγέτες μικρονοϊκούς , χαμηλών προσδοκιών και ικανοτήτων. Την Κυριακή η ΄χώρα θα συνεχίσει στον δρόμο που ξεκίνησε με το βλέμμα στο μέλλον.