ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ.. (και διδάσκομαι)

Οι αεροπορικές επιδρομές του ΝΑΤΟ κατά της ΟΔ Γιουγκοσλαβίας ξεκίνησαν στις 24 Μαρτίου του 1999 και κράτησαν 78 ημέρες. Αφορμή για την έναρξη των βομβαρδισμών ήταν η άρνηση του Μιλόσεβιτς να αποδεχθεί την ξένη στρατιωτική παρουσία στο Κόσοβο, υπό τους όρους που έθεσε η διεθνής κοινότητα, στη διάσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο Ραμπουγιέ της Γαλλίας.

Από τις 24 Μάρτη μέχρι στις 8 Ιουνίου 1999, πραγματοποιήθηκαν 35.000 αεροπορικές επιθέσεις από περισσότερα από 1.000 αεροπλάνα, 206 ελικόπτερα και αεροπλανοφόρα. Χρησιμοποιήθηκαν περισσότεροι από 10.000 πύραυλοι με 79.000 τόνους εκρηκτικών κατασκευασμένων με απαγορευμένα υλικά, όπως οι βόμβες γραφίτη και εκείνες με το αποδυναμωμένο ουράνιο.

Στην αεροπορική εκστρατεία κατά της Γιουγκοσλαβίας έλαβαν μέρος 1.150 μαχητικά αεροσκάφη και 206 ελικόπτερα του ΝΑΤΟ που απογειώθηκαν από 59 βάσεις σε 12 χώρες και πραγματοποίησαν συνολικά 2.300 επιδρομές. Εκτοξεύτηκαν εναντίον διαφόρων στόχων 420.000 βλήματα συνολικού βάρους 22.000 τόνων, 20.000 πύραυλοι, εκ των οποίων οι 1.300 ήταν τύπου Κρουζ και 37.000 βόμβες διασποράς, ενώ σε 14 περιοχές στο Κόσοβο και τη νότια Σερβία χρησιμοποιήθηκαν βλήματα απεμπλουτισμένου ουρανίου.

Η Πρίστινα δέχτηκε 374 αεροπορικές επιθέσεις (πέντε επιθέσεις την ημέρα), ακολουθεί η Πρίζρεν με 232. Το Βελιγράδι κατέχει την τρίτη θέση με «μόνο» 212 επιθέσεις. Στις πρώτες δέκα θέσεις δεν εμφανίζεται το Πάντσεβο, αλλά αυτή η πόλη μαζί με το Νόβι Σάντ κατέχουν την πρώτη θέση σε ότι αφορά τις επικίνδυνες τοξικές ουσίες που δέχτηκαν.

Τα διαθέσιμα στοιχεία αναφέρονται σε καταστροφές 328 δημοτικών σχολείων, την καταστροφή 25 πανεπιστημιακών σχολών, 15 κολεγίων, 20 φοιτητικών εστιών, 33 νοσοκομείων, 23 μοναστηριών, 32 εκκλησιών, 4 νεκροταφείων, 15 μουσείων, 5 έδρες τηλεόρασης, 44 αναμεταδότες τηλεοπτικών προγραμμάτων, 61 γέφυρες, 19 σιδηροδρομικούς σταθμούς, 34 σταθμούς λεωφορείων, 13 αεροδρομίων, 121 εργοστασίων, 23 διυλιστηρίων και αποθηκών καυσίμων, 23 εργοστάσια παραγωγής τροφίμων, 21 πρεσβείες και προξενεία. Οι δε υλικές ζημιές που υπέστη η χώρα εκτιμώνται μεταξύ 30 και 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της Γιουγκοσλαβίας, κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών σκοτώθηκαν 1.002 στρατιώτες και 2000 άμαχοι πολίτες, ενώ τραυματίστηκαν 6000 άτομα. Υπολογίζεται ότι από τα θύματα το 30% ήταν παιδιά.

Η Σερβία υπέστη τέτοια ζημιά που δεν θα μπορέσει να ανακάμψει για τουλάχιστον 40 χρόνια.

Δεκαοχτώ (18) χρόνια μετά, μπορούμε με απόλυτη βεβαιότητα να αναφερθούμε στον πολυεπίπεδο αντικειμενικό σκοπό της “ανθρωπιστικής επέμβασης” που δεν ήταν άλλος από την δημιουργία νέων μοντέλων πολεμικής εμπλοκής, την εγκαθίδρυση κράτων-φαντασμάτων με κυβερνήσεις “μαριονέτα”, την επίτευξη γεωπολιτικών στόχων και την διεξαγωγή “ιστορικών πειραμάτων” που οδήγησαν, βεβαίως και σε ανεπιθύμητες καταστάσεις όπως η ανάδυση του μεταισλαμισμού και του ριζοσπαστικού ισλάμ αλλά και της νέας μεταναστευτικής/προσφυγικής κρίσης ενώ την εφαρμογή αυτού του μοντέλου την είδαμε και σε Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη, Συρία.

Η Ελλάδα πρέπει να αντιληφθεί ότι το Διεθνές Δίκαιο πλέον δεν υφίσταται καθώς το δίκαιο του ισχυρού μπορεί να το αντικαταστήσει ανά πάσα στιγμή για αυτό και η Ηγεσία της Χώρας οφείλει να επαγρυπνεί και ο Λαός να αποτελεί πολλαπλασιασθεί ισχύος που θα αντιμετωπίζει οποιαδήποτε κρίση κι απειλή.

Άλλωστε την “κρίσιμη ώρα” μόνον ο Θεός της Ελλάδας θα σταθεί δίπλα μας καθώς και οι Σύμμαχοι ακόμη θα παρέμβουν κατόπιν εορτής όπως έχει δείξει η μέχρι σήμερα ιστορική πραγματικότητα!

https://youtu.be/Cne_Sjb5sqE