Οι χτυπημένες από την οικονομική κρίση νότιες χώρες της Ε.Ε θα πληγούν από το κούρεμα του ελληνικού χρέους
Οι μικρές και ταλαιπωρημένες από την μακροχρόνια οικονομική κρίση ευρωπαϊκές χώρες θα είναι τελικά αυτές που θα πληρώσουν το τίμημα σε περίπτωση που η Ελλάδα κηρύξει στάση πληρωμών και αρνηθεί να πληρώσει το χρέος της, σύμφωνα με το πρακτορείο Bloomberg.
Όπως αναφέρει το ειδικευμένο οικονομικό πρακτορείο ειδήσεων, το 62% του ελληνικού χρέους που ανέρχεται στα 314 δισ ευρώ το κατέχουν οι χώρες μέλη της ΕΕ, το 10% το ΔΝΤ, το 8% η ΕΚΤ, το 3% η Τράπεζα της Ελλάδας, ενώ οι ιδιώτες επενδυτές διακρατούν σήμερα μόλις το 17% του ελληνικού χρέους.
Αυτό όμως που επισημαίνει το πρακτορείο είναι ότι οι μικρότερες χώρες της Ε.Ε και οι χώρες που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα κατέχουν αναλογικά ως προς το ΑΕΠ τους, το μεγαλύτερο ποσοστό του ελληνικού χρέους.
Πιο αναλυτικά σύμφωνα με το Bloomberg, τη μεγαλύτερη έκθεση στο ελληνικό χρέος, με βάση τα ποσά που έχουν δοθεί ως δάνεια, την έχει η Γερμανία με 60 δισ ευρώ, ακολουθεί η Γαλλία με 46 δισ ευρώ, η Ιταλία με 40 δισ ευρώ και η Ισπανία με 26 δισ ευρώ.
Όμως τη μεγαλύτερη έκθεση στο ελληνικό χρέος σύμφωνα με την αναλογία ώς προς Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) της εμφανίζει η οικονομία της Πορτογαλίας, αφού η βοήθεια που έχει δώσει στην Ελλάδα φθάνει στο 3% του ΑΕΠ.
Ακολουθεί η Κύπρος που επίσης η έκθεση της στο ελληνικό χρέος πλησιάζει το 3%, η Σλοβενία, η Μάλτα, η Ισπανία και η Ιταλία με έκθεση στο ελληνικό χρέος άνω του 2,5-2,7%.
Από την άλλη πλευρά οι πλούσιες χώρες του ευρωπαϊκού βορρά όπως η Γαλλία, η Γερμανία, το Βέλγιο, η Φινλανδία, η Ολλανδία και η Αυστρία παρουσιάζουν χαμηλότερη σε σχέση με την πρώτη ομάδα χωρών μελών της Ε.Ε έκθεση στο ελληνικό χρέος, η οποία κυμαίνεται μεταξύ 2-2,2% του ΑΕΠ τους.
Ουσιαστικά το μεγαλύτερο το κόστος, μιας πιθανής άρνησης της Ελλάδας να αποπληρώσει το χρέος της, θα το επωμιστούν οι πλέον αδύναμες χώρες, οι οποίες ακόμη και σήμερα αγωνίζονται να επουλώσουν τις πληγές τους από μια μακροχρόνια περίοδο ύφεσης και σκληρής δημοσιονομικής προσαρμογής (λιτότητας).
Πρόκειται για χώρες που υπέστησαν σκληρή δημοσιονομική περιοριστική πολιτική, με μεγάλο αριθμό ανέργων, με εκατοντάδες χιλιάδες πολιτών που έχασαν τα σπίτια τους, με σημαντικό μέρος του πληθυσμού να βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας, με κοινωνίες εξουθενωμένες από την μακροχρόνια λιτότητα, οι οποίες βρίσκονται ουσιαστικά σε μια κατάσταση ανάλογη ή και χειρότερη από αυτή που είναι η Ελλάδα και οι πολίτες της.
Αυτούς τους ανθρώπους θα κληθούν να ρωτήσουν οι κυβερνήσεις της Πορτογαλίας, της Κύπρου, της Μάλτας, της Σλοβενίας, της Ισπανίας και της Ιταλίας, για μία πιθανή μείωση του ελληνικού χρέους κατά 50% όπως ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί και να τους ρωτήσουν εαν δέχονται να θυσιάσουν ουσιαστικά να χαρίσουν δισεκατομμύρια ευρώ που δόθηκαν στην Ελλάδα από το υστέρημά τους στο πλαίσιο της κοινοτικής αλληλεγγύης.
Σε τελική ανάλυση οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι των παραπάνω χωρών μελών θα πρέπει να πληρώσουν την απομείωση του ελληνικού χρέους κατα 50% μέσω της φόρων που θα κληθούν να πληρώσουν σε μια χρονική περίοδο που μόλις αρχίζει να διαφαίνονται τα πρώτα δείγματα της εξόδου τους από την πολυετή ύφεση.
Διότι μπορεί η αλληλεγγύη των λαών της Ευρώπης να θεωρείται βασικό στοιχείο της Ένωσης, το κόστος όμως αυτής της αλληλεγγύης θα πρέπει τελικά κάποιος να το πληρώσει.
Αυτό το ερώτημα θα κληθούν οι κυβερνήσεις των νότιων ευρωπαϊκών χωρών μελών της Ε.Ε να θέσουν τους πολίτες τους, μετά από μία ελληνική άρνηση και από αυτούς στην πραγματικότητα θα κριθεί η μοίρα της Ελλάδας.