«Charles de Gaulle», «USS Harry S. Truman» μαζί με Ελληνικά υποβρύχια και φρεγάτες «κυνηγούν» τα Kilo στην Αδριατική και το Ιόνιο
Το Γαλλικό αεροπλανοφόρο «Charles de Gaulle» από τον Φεβρουάριο έως τον Απρίλιο του 2022 θα ηγηθεί ασκήσεων σε μια περιοχή από το Ιόνιο έως Νότια της Κρήτης. 1200 ναύτες, 22 Rafale, 2 αεροσκάφη επιτήρησης Hawkeye, 3 ελικόπτερα , 3 φρεγάτες, ένα σκάφος ανεφοδιασμού , ένα υποβρύχιο μαζί με συμμαχικές δυνάμεις, θα «σκανάρουν» όλο το βυθό της Μεσόγείου.
Την ίδια στιγμή το «USS Harry S. Truman» βρίσκεται στην Αδριατικ΄ή και μάλιστα είναι η πρώτη φορά από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου που μία πλήρης ομάδα κρούσης αμερικανικού αεροπλανοφόρου τέθηκε υπό τη διοίκηση του ΝΑΤΟ. Η ομάδα κρούσης θα πραγματοποιήσει συντονισμένους ελιγμούς, εκπαίδευση ανθυποβρυχιακού πολέμου και βολές μεγάλου βεληνεκούς.
«Οι αποφάσεις σχετικά με το πού θα αναπτυχθεί μια ομάδα κρούσης από τις ΗΠΑ λαμβάνονται από τον υπουργό Άμυνας», δήλωσε ο υποναύαρχος Κερτ Ρένσο, προτού συμπληρώσει: «είμαστε έτοιμοι, όμως, να επιχειρήσουμε οπουδήποτε. Σχεδιάσαμε μια μακρά ανάπτυξη όταν ξεκινήσαμε από το Νόρφολκ (της Βιρτζίνια) και σκοπεύουμε να είμαστε σε θέση να επιχειρήσουμε όπου χρειαζόμαστε περισσότερο».
Για 8 χρόνια «κυνηγούν» τα υποβρύχια Kilo
Το 1993 και μετά το τέλος του Ψυχρού Πολεμου, η Ρωσία διέλυσε τη μεσογειακή της μοίρα. Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, τα υποβρύχια της μοίρας προερχόταν από τον Βόρειο Στόλο, με έδρα την Αρκτική, και τον Στόλο της Βαλτικής. Αυτό συνέβαινε επειδή η Σύμβαση του Μοντρέ εμπόδιζε την Μόσχα να χρησιμοποιήσει τα υποβρύχια του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας.
Όλα αυτά άλλαξαν όταν Τουρκία αποφάσισε να αποκτήσει μια ιδιαίτεργη σχέση με την Ρωσία και ουσιαστιά δημιούργησε ένα ειδικό καθεστώς για την Μόσχα σχέση με την «Συνθήκη Μοντρέ». Ρόλο σε αυ΄το είχαν εξελίξεις και γεγονότα σε σχέση με την πολεμο στην Συρία από το 2015 και έπειτα. Η Σύμβαση του Μοντρέ (1936), απαγορεύει στα υποβρύχια να διέρχονται από το στενό του Βοσπόρου από την Μαύρη Θάλασσα προς την Μεσόγειο. Υπάρχουν εξαιρέσεις στη συνθήκη για ειδικές περιπτώσεις για τα κράτη της Μαύρης Θάλασσας: παράδοση νέων υποβρυχίων στη Μαύρη Θάλασσα και διέλευση για επισκευές. Η Ρωσία χρησιμοποιεί πλέον τακτικά αυτές τις ρήτρες για να έχει μια μόνιμη παρουσία στην Μεσόγειο.
Τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο του 2016, στην Ανατολική Μεσόγειο εξελίχθηκε ένα κυνήγι «Κόκκινου Οκτώβρη», με δυνάμεις του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της Γαλλίας, να προσπαθούν να εντοπίσουν δύο Ρωσικά πυρηνοκίνητα επιθετικά υποβρύχια κλάσης Oscar II και τα οποία κινούταν σε μια θαλάσσια περιοχή όπου επιχειρούσαν το γαλλικό αεροπλανοφόρο Charles De Gaulle (R 91) και το αμερικανικό USS Eisenhower (CVN-69).
Η δραστηριότητα των Ρωσικών υποβρυχίων αυξήθηκε στην Μεσόγειο, μια περιοχή που το ΝΑΤΟ και ΗΠΑ δεν μπορούν να ανεχθούν την παρουσία των Ρώσων, και τον Οκτώβριο του 2018, ο Αμερικανός ναύαρχος Τζέιμς Φόγκο επικεφαλής της διοίκησης των συμμαχικών δυνάμεων στη Νάπολη, της μιας από τις δύο επιχειρησιακές διοικήσεις της Ατλαντικής Συμμαχίας δήλωνε «αυτό είναι ένα ζήτημα που προκαλεί ανησυχία σ’ εμένα και είναι ένα ζήτημα που προκαλεί ανησυχία στους εταίρους και τους φίλους μου στο NATO». Αναφερόταν στην δραστηριότητα έξι υβριδικών υποβρύχιων κλάσης Kilo και σημείωνε «επιχειρούν αυτή τη στιγμή στη Μαύρη Θάλασσα και στην ανατολική Μεσόγειο», διευκρινίζοντας ότι τα υποβρύχια αυτά είναι εφοδιασμένα με βαλλιστικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς τύπου Kalibr, ικανούς να πλήξουν οποιαδήποτε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα.
Οι Στόχοι των Ρώσων σε μια σύγκρουση με το ΝΑΤΟ
Ο φόβος του Τζέιμς Φόγκο για τα Ρωσικά υποβρύχια γίνεται σήμερα περισσότερο αντιληπτός με αφορμή την Ουκρανική κρίση και τα αποτελέσματα προκαλεί. Αν υπάραξει μια σύγκρουση ανάμεσα στο ΝΑΤΟ και την Ρωσία, η Μόσχα θα προσπαθήσει να καταστρέψει σημαντικές υποδομές των μελών της Συμμαχίας.
Αναμέσα σε αυτές τις υποδομές είναι οι ενεργειακές ώστε να προκαλέσει προβλήματα στις οικονομίες και τις κοινωνίες, ειδικά των Βαλκανίων. Η νήσος Κρκ και ο σταθμός αποσυμπίεσης στην Αδριατική, συστήματα διανομής σε Κροατία, Αλβανία και Σλοβακία η Ρεβυθούσα, και σταθμοί του αγωγού TAP θα είναι οι πρωτοί στόχοι.
Θα ακολουθήσουν το λιμάνι του Δυρραχίου στην Αλβανία και της Αλεξανδρούπολης, δύο από τα τρία σημεία στην Ευρώπη (το άλλο είναι στην Λιθουανία) όπου το ΝΑΤΟ και ΗΠΑ μπορούν να μεταφέρουν ΄άμεσα τις δυνάμεις τους στα «μαξιλάρια» (Ρουμανία -Βουλγαρία) της Συμμαχίας.
Έτσι ο άμεσος εντοπισμός και η παρακολούθηση των Ρωσικών υποβρυχίων στην Μεσόγειο είναι κρίσμος παράγοντας, με την Ελλάδα να έχει έντονο ενδιαφέρον για συμμετοχή σε αυτό