Αποκάλυψη: “Το αεροπορικό σκέλος της τουρκικής επιχείρησης Shah Euphrates”

Πληροφορίες για το αεροπορικό σκέλος της επιχείρησης Shah Euphrates δημοσιεύτηκαν σε τουρκικά ΜΜΕ συμπληρώνοντας την εικόνα που είχε παρουσιαστεί για την επιχείρηση και τα μέσα που οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις χρησιμοποίησαν.

Πιο αναλυτικά στην επιχείρηση συμμετείχαν δύο μαχητικά  F-16C Block 40 της 181 Filo “Pars” τα οποία απογειώθηκαν από την 8η Κύρια Αεροπορική Βάση στο Ντιαρμπεκίρ, ενώ δύο F-4E 2020 Terminator της 171 Filo “Korsan” βρίσκονταν σε κατάσταση αναμονής στην 7η Κύρια Αεροπορική Βάση της Μαλάτειας.

Επιπλέον η τουρκική Αεροπορία χρησιμοποίησε για πρώτη φορά σε στρατιωτική επιχείρηση δύο από τα τρία νεοπαραληφθέντα ιπτάμενα ραντάρ τύπου Ε-7Τ AEW&C (Peace Eagle) όπως κωδικοποιήθηκαν από την Αεροπορία τα  τέσσερα ιπτάμενα ραντάρ Boeing 737-7ES Peace Eagle που έχουν παραγγελθεί και βρίσκονται στην φάση της παραδόσεως και αποδοχής.

Πιο αναλυτικά τα δύο F-16C Block 40 που χρησιμοποιήθηκαν στην επιχείρηση ήταν εξοπλισμένα με ατρακτίδια νυκτερινής ναυτιλίας AN/AAQ-13  και σκόπευσης AN/AAQ-14 τα οποία επιτρέπουν στα μαχητικά να εκτελούν την αποστολή τους αποτελεσματικά κατά την διάρκεια της νύκτας σε χαμηλό ύψος εφόσον χρειαστεί.

Τα αεροσκάφη είχαν εξοπλιστεί με κατευθυνόμενες βόμβες για το ενδεχόμενο παροχής υποστήριξης στα μηχανοκίνητα τμήματα και πέταγαν στην συνοριογραμμή Τoυρκίας-Συρίας υπό την διοίκηση και έλεγχο των δύο Ε-7Τ AEW&C που πέταγαν εντός του τουρκικού εναέριου χώρου.

Η μικρή απόσταση του Μαυσωλείου του  Suleyman Shah από την συνοριογραμμή μόλις 30 χλμ επέτρεψε στα τουρκικά αεροσκάφη να επιχειρήσουν εντός του τουρκικού εναέριου χώρου υπό την προστασία του συστήματος αεράμυνας της περιοχής.

Αξιοποιώντας τις δυνατότητες εντοπισμού στόχων στο έδαφος σε απόσταση 370 χλμ τα τουρκικά  τέσσερα ιπτάμενα ραντάρ Ε-7Τ AEW&C ουσιαστικά παρακολουθούσαν οτιδήποτε πετούσε στην ευρύτερη περιοχή και κινούταν στο έδαφος συντονίζοντας την επιχείρηση λειτουργώντας και σαν ιπτάμενο στρατηγείο και αναμεταδότες δεδομένων.

Η μεγάλη δε αυτονομία των Ε-7Τ AEW&C τα οποία μπορούν να ίπτανται για  8-8,5 ώρες, για την πραγματοποίηση αποστολών σε απόσταση 550 χλμ από την βάση τους επέτρεψε στις τουρκικές χερσαίες και εναέριες δυνάμεις πλήρη κάλυψη της επιχείρησης καθόλη την χρονική της διάρκεια αν και η χρήση δύο αεροσκαφών υποδηλώνει ότι βούληση της τουρκικής ηγεσίας ήταν να μην αφήσει κανένα ενδεχόμενο λάθους.

Από την άλλη πλευρά η συμμετοχή δύο αεροσκαφών σε μια τέτοια επιχείρηση αποτέλεσε την κατάλληλη ευκαιρία για την εξοικείωση δύο πληρωμάτων σε μια σύνθετη επιχείρηση υπό ρεαλιστικές συνθήκες.

Τα τουρκικά  Ε-7Τ AEW&C πετάνε στην συνοριογραμμή Τουρκίας-Συρίας από το Φθινόπωρο του 2013 συλλέγοντας πληροφορίες για την διάταξη των δυνάμεων των αντιμαχόμενων μονάδων στο έδαφος και χαρτογραφώντας την περιοχή.

Εκτός όμως από τα  δύο F-16C Block 40 και τα δύο  Ε-7Τ AEW&C η τουρκική Αεροπορία είχε θέσει σε ετοιμότητα και δύο αεροσκάφη κρούσης F-4E 2020 Terminator στην βάση της Μαλάτειας τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν το ραντάρ EL/M-2032 ISAR της εταιρείας Elta που διαθέτουν με δυνατότητες χαρτογράφησης του εδάφους με υψηλή ευκρίνεια και παρακολούθησης κινούμενων στόχων (SAR/GMTI) για την πραγματοποίηση αποστολών βομβαρδισμού ακριβείας.

Πέρα όμως από τα παραπάνω πτητικά μέσα οι Τούρκοι χρησιμοποίησαν και 5 UAV κατηγορίας MALE, από την αεροπορική βάση του Batman. Εκτιμάται ότι χρησιμοποιήθηκε αριθμός UAV ANKA τουρκικής κατασκευής και HERON ισραηλινής κατασκευής.

Από αυτά ένα αερόχημα πέταγε πάνω από το Μαυσωλείο όπου και πραγματοποιήθηκε η επιχείρηση της εκκένωσης των Τούρκων στρατιωτών και ένα ακόμη επιτηρούσε την ευρύτερη περιοχή για πιθανές κινήσεις των ανταρτών της ISIS. Εκτός από τα αεροχήματα αυτά η στρατιωτική μηχανοκίνητη δύναμη που πραγματοποίησε την επιχείρηση χρησιμοποίησε και mini UAV τύπου Bayraktar τουρκικής κατασκευής τα οποία επιτηρούσαν την διαδρομή από τα σύνορα προς το Μαυσωλείο παρέχοντας την τακτική εικόνα στον τοπικό διοικητή της φάλαγγας.

Για την εγγύς προστασία της φάλαγγας οι Τούρκοι χρησιμοποίησαν επιθετικά ελικόπτερα  AH-1W Super Cobra, ενώ όπως επισημαίνεται στην επιχείρηση χρησιμοποιήθηκαν ως ανιχνευτές και ειδικές δυνάμεις που επέβαιναν σε ελικόπτερα  S-70A-28 YARASA.

Σε γενικές γραμμές οι Τούρκοι επεδίωξαν να χρησιμοποιήσουν όλα σχεδόν τα διαθέσιμα μέσα που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν σε μια τέτοια επιχείρηση κερδίζοντας τις εντυπώσεις αλλά χωρίς ουσιαστικά κάποια ουσία αφού όπως φάνηκε η όλη επιχείρηση ήταν προσυμφωνημένη με τους Κούρδους της YPG και τους αντάρτες της ISIS.

Το μόνο όφελος της κυβέρνησης Νταβούτογλου ήταν η προπαγανδιστική αξιοποίηση του εγχειρήματος ενώ από στρατιωτικής η εμπειρία που αποκτήθηκε από μια συνδυασμένη μηχανοκίνητη επιχείρηση υπό την προστασία εναερίων επανδρωμένων και μη μέσων κάτω από τον έλεγχο και συντονισμό των νέων ιπτάμενων ραντάρ που επεξεργάζονταν τις πληροφορίες από τις συμμετέχουσες δυνάμεις.