Η αφύπνιση των πολιτών αντίδοτο στην «τρομοκρατία των πόλεων» (urban terrorism) ;
Οι επετειακού χαρακτήρα αναφορές κι αναδρομές υπό τη μορφή επισκόπησης ίσως είναι χρήσιμες για τα καλλιτεχνικά ή αθλητικά γεγονότα, όχι , όμως, και για ζητήματα ασφαλείας και άμυνας.
Η πρόσφατη καταγραφή της «Washington Post», για την τρομοκρατία την περίοδο 2014-2015 αποτελεί ένα σημείο βιβλιογραφικής παραπομπής όχι όμως και χρηστικό εργαλείο ενημέρωσης. Θα κρατήσουμε, πάντως, την διαπίστωση του συντάκτη ότι «η τρομοκρατία σε όλη την Ευρώπη έχει στοιχίσει τη ζωή σε 10.537 ανθρώπους σε 18.803 επιθέσεις, μεταξύ του Ιανουαρίου του 1970 και του Δεκεμβρίου του 2015, σύμφωνα με την βάση δεδομένων για την παγκόσμια τρομοκρατία του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ».
Με τον ίδιο σκεπτικισμό , θα κρατήσουμε και τις αναφορές για τις οικονομικές συνέπειες της τρομοκρατίας όπως τις διατυπώνει το Ινστιτούτο Οικονομικών και Ειρήνης (Institute for Economics and Peace – IEP), σύμφωνα με το οποίο, το κόστος της τρομοκρατίας παγκοσμίως, όπως αποτυπώνεται από την απώλεια ανθρώπινων ζωών, την καταστροφή περιουσιακών στοιχείων και από τα λύτρα που δόθηκαν, αυξήθηκε κατά 61% το περασμένο έτος φθάνοντας στο ύψος-ρεκόρ των 52,9 δισ. δολαρίων, ενώ οι δαπάνες των κρατών για τις εθνικές υπηρεσίες ασφαλείας εκτινάχθηκαν στα 117 δισ. δολάρια. Σύμφωνα με αναλυτές, οι κλάδοι που θα επηρεαστούν στην Ευρώπη το τρέχον διάστημα είναι η ασφάλιση, τα ταξίδια και η αναψυχή. Το αποκαλούμενο ασφάλιστρο κινδύνου (risk premium) θα αυξηθεί καθώς κανείς δεν ξέρει αν θα υπάρξουν νέες τρομοκρατικές επιθέσεις. Ασφαλή ενεργητικά θα ανεβούν μερικώς, ενώ και η όποια πίεση στις ευρωπαϊκές αγορές θα είναι βραχυπρόθεσμη, λένε οι αναλυτές
Παράλληλα, με τα παραπάνω στοιχεία, θα προτείναμε στον ανήσυχο πολίτη κι αναγνώστη να εντρυφήσει στον τρόπο με τον οποίο κατασκευάζεται η εικόνα του τρομοκράτη μέσα από τις δραστηριότητες των κρατικών υπηρεσιών, των δεξαμενών εγκεφάλων και των ιδρυμάτων ή των εταιρειών ασφάλειας και ανάλυσης κινδύνων διαβάζοντας το βιβλίο των Edward Herman και Gerry Ο’ Sullivan «Η βιομηχανία της “τρομοκρατίας”» από τις εκδόσεις Το Ποντίκι
Την ίδια χρονική στιγμή με τις τρομοκρατικές επιθέσεις στην Τουρκία και το Βερολίνο στην Ελλάδα ασχολούμαστε με τις φήμες για δηλητηρίαση γνωστών προϊόντων σε σούπερ μάρκετ με χλωρίνη και υδροχλωρικό οξύ από αγνώστους ενώ συνεχίζονται οι εμπρησμοί τρόλλεϋ στο κέντρο της Αθήνας.
Στον κόσμο που αλλάζει καθημερινότητα αποτελεί πλέον για τους Ευρωπαίους πολίτες ο τρομοκρατικός κίνδυνος αφού περισσότερες από 200 τρομοκρατικές ενέργειες σημειώθηκαν στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης μόνο το 2015, σύμφωνα με έκθεση της Europol που δημοσιεύτηκε στις 20 Ιουλίου. Πιο συγκεκριμένα, έξι κράτη-μέλη αντιμετώπισαν 211 αποτυχημένα ή επιτυχημένα τρομοκρατικά χτυπήματα. Ακόμα, περισσότεροι από 1.077 άνθρωποι συνελήφθησαν σε ευρωπαϊκό έδαφος με την κατηγορίες που σχετίζονται με την τρομοκρατία. Εξ’ αυτών, οι 424 βρίσκονταν στη Γαλλία. Αυτό όμως που αξίζει να σημειωθεί είναι ότι το 94% των υπόπτων για ισλαμική τρομοκρατία κρίθηκαν ένοχοι και τους ασκήθηκε δίωξη.
Το φαινόμενο της τρομοκρατίας των πόλεων (urban terrorism) βρίσκεται σε ταυτόχρονη εξέλιξη με τη μετεξέλιξη του παγκόσμιου γίγνεσθαι και την ολοκλήρωση γεωπολιτικών και γεωοικονομικών μετασχηματισμών.
Ο βαθμός αντίληψης και ερμηνείας του φαινομένου αλλά και η ανάλυση των κινδύνων που καραδοκούν βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με την αφύπνιση των πολιτών και την κατανόηση των γενικότερων εξελίξεων.
Ήδη οι αναλυτές των αγορών αντιλαμβάνονται (κάτι που από καιρό ηθελημένα αγνοούσαν) η «πραγματική οικονομία» δέχεται ένα ακόμη κάλεσμα αφύπνισης αναφορικά με τους γεωπολιτικούς κινδύνους, τη χαμηλή επένδυση στον τομέα της εκπαίδευσης και της βασικής έρευνας και κυρίως τον τρόπο με τον οποίο συνεχίζουμε να αγνοούμε γεγονότα αναφορικά με τις περιφερειακές συγκρούσεις μμε τον πόλεμο στο Ιράκ, την κατάσταση στη Συρία και στον Λίβανο, τους πρόσφυγες, τις ανισότητες, την απουσία μ εταρρυθμίσεων, τις κοινωνίες που στηρίζονται στον δανεισμό και την έλλειψη παιδείας και παραγωγικότητας.
Η επι-κοινωνία των ενημερωμένων πολιτών θα μπορούσε να είχε αποτρέψει σε μεγάλο βαθμό την ανάπτυξη φαινομένων βίας και τρομοκρατίας εάν είχε μεγαλύτερη συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων για ζητήματα εξωτερικής ή αμυντικής πολιτικής και είχε επιδιώξει ενημέρωση για τις πιθανές επιπλοκές της πολεμικής εμπλοκής κι ανάμειξης των χωρών τους σε επιχειρήσεις (ψευδο)σταυροφορικού χαρακτήρα.
Στον ίδιο άξονα σκέψης , μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι μόνον κατ’αυτόν τον τρόπο και αποτελεσματικά αντιμετωπίζονται και οι αντικαθεστωτικές εξτρεμιστικές ομάδες και τα ακροδεξιά ή εθνικιστικά μορφήματα που αντιτίθεται σε κυβερνώσες ελίτ της Ευρώπης ενώ με σκεπτικισμό πρέπει να αντιμετωπίζονται και κάποια από τα εναλλακτικά πολιτικά κόμματα, τα οποία διακηρύσσουν πως προσπαθούν να αλλάξουν το σύστημα εκ των έσω.
Στην αντίθετη περίπτωση θα εμφανισθεί η απειλή του πολλαπλασιασμού των μιλιταριστικών αντικαθεστωτικών οργανώσεων, των ριζοσπαστικών μοναχικών λύκων και των μουσουλμανικών κινημάτων, καθώς συνεχίζεται η οικονομική κρίση στην Ευρώπη, προσφέροντας πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη ενός κλίματος ευνοϊκού για αυτές τις οργανώσεις εκ των οποίων κάποιες μπορεί να επιτύχουν και μεγάλα εκλογικά ποσοστά.
Το σίγουρο πάντως είναι ότι οι τρομοκράτες των πόλεων δεν αντιμετωπίζονται με τηλεκατευθυνόμενα ρομπότ…