Ποιος κρύβεται πίσω από τα (δια)δίκτυα της (λαθρο)μετανάστευσης;

Αυτό (θα έπρεπε να ) είναι ένα από τα πλέον κύρια ερωτήματα στην προσέγγιση μελέτης και εξέτασης του φαινομένου της λαθρομετανάστευσης.

Η Νέα Ελληνική Κυβέρνηση κατ’αρχήν , να υπενθυμίσουμε, ότι άνοιξε τα κέντρα κράτησης, και δημιούργησε σύγχυση σχετικά με την επίσημη μεταναστευτική πολιτική στέλνοντας το «μήνυμα» ότι η Ελλάδα είναι μία φιλεύσπλαχνη και αλληλέγγυη προς τους «λαθρο»μετανάστες Χώρα.

Τα δελτία τύπου των αρμοδίων υπηρεσιών και οργανώσεων τύπου ΜΚΟ αναφέρονται συχνά σε περιστατικά έρευνας και διάσωσης» προκειμένου να δικαιολογήσουν την ανεμπόδιστη είσοδο παρατύπων μεταναστών σε θαλάσσιες περιοχές των νησιών Σαμοθράκης, Λέσβου, Χίου, Σάμου, Αγαθονησίου, Κω και Ρόδου ή παλαιότερα στον Έβρο ποταμό.

Πίσω, όμως, από τη «βιτρίνα» της «ανθρωπιστικής προσέγγισης» υπάρχουν αρκετά ερωτήματα που περιμένουν τις δικές τους απαντήσεις ενώ κάποια στιγμή πρέπει να καταλογίσουμε και να αποδώσουμε τις ευθύνες σε όλους αυτούς που ευθύνονται για την σημερινή εικόνα που έχει δημιουργηθεί στην Ελλάδα. Πιο συγκεκριμένα:

Η Νέα Ελληνική Κυβέρνηση έλαβε γνώση του περιεχομένου της ετήσιας έκθεσης της Frontex “Annual Risk Analysis 2015” στην οποία φαίνονται καθαρά οι τάσεις του φαινομένου της (λαθρο)μετανάστευσης και περιγράφονται με σαφήνεια οι διαφαινόμενοι κίνδυνοι;

Δημιουργήθηκε σχέδιο αποτροπής της προσβολής των εθνικών μας συνόρων από τις κατευθυνόμενες και καλά οργανωμένες ομάδες λαθρομεταναστών που είχαν σίγουρα υποστήριξη και από εξωχώριες και καλά οργανωμένες δομές διακινητών; Ποια είναι η επίσημη Εθνική Στρατηγική για την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης και ποιοι ασχολούνται διαχρονικά και σε διακομματικό επίπεδο με το φαινόμενο αυτό;

Στα πλαίσια της διεθνούς προσπάθειες αντιμετώπισης της λαθρομετανάστευσης έθεσε η ελληνική πλευρά το ζήτημα εντοπισμού των «εμπνευστών» και «διοργανωτών» της μεταφοράς σε ελληνικό έδαφος των λαθρομεταναστών; Ποιο το επίπεδο συνεργασίας με τις αρμόδιες υπηρεσίες ξένων χωρών;

Ποιοι οργανώνουν τη μεταφορά των λαθρομεταναστών από το Αφγανιστάν και το Ιράν με τελικό προορισμό την Ουγγαρία μέσω Ελλάδα με συνολικό κόστο 2.500 έως 5.000 ευρώ; Ποιες είναι ο δομές που τους καθοδηγούν στις «μεταβατικές χώρες» όπως είναι η Ελλάδα, τα Σκόπια, η Σερβία κοκ:

Ποιες δομές ελέγχουν τις «πύλες εισόδου» μέσω δυτικών Βαλκανίων, ανατολικής -δυτικής – κεντρικής Μεσογείου, από τα ανατολικά σύνορα (χερσαία διέλευση),από Αλβανία ;

Ποιοι είναι οι σχεδιαστές, διαχειριστές και χρηματοδότες ιστοσελίδων και εντύπων που διανέμονται στους λαθρομετανάστες που κατευθύνονται προς το ελληνικό έδαφος. Είναι κοινό μυστικό ότι κυηκλοφορεί μέχρι και «τουριστικός οδηγός για λαθρομετανάστες» με τίτλο «WELCOME TO GREECE!» και υπότιτλο, «AN INFO-GUIDE FOR REFUGEES AND MIGRANTS». Στις εσωτερικές του σελίδες έχεις δεκάδες πληροφορίες, για το πως θα κινηθούν και τι θα κάνουν μόλις φτάσουν στην Ελλάδα.

Διευθύνσεις Κέντρων Κράτησης, Υπηρεσίες, τηλέφωνα, mail, χάρτες, λεξικά σε διάφορες γλώσσες, ενώ υπάρχουν φωτογραφίες του 1922 με Έλληνες πρόσφυγες που φεύγουν με καραβάκι από τη Σμύρνη και αντίστοιχες των μεταναστών που φεύγουν τώρα από την Τουρκία, προκειμένου να ευαισθητοποιήσουν τους Έλληνες, για να τους παρέχουν καλή φιλοξενία. Στην «ενημέρωση» και «υποδοχή – πρόσκληση» των λαθρομεταναστών έχει δημιουργηθεί και ένα σάιτ, το www.w2eu.info, που διαφημίζεται και στο εξώφυλλο του φυλλαδίου.

Κατά την περίοδο της ταυτοποίησης υπάρχουν οργανωμένα κλιμάκια ειδικών που μπορούν να διαχωρίσουν τους Σύρους πρόσφυγες από τους (λαθρο)μετανάστες άλλων εθνικοτήτων κάποιοι εκ των οποίων μπορεί να συνδέονται με τρομοκρατικές οργανώσεις και δίκτυα διεθνοποιημένου και διασυνοριακού οργανωμένου εγκλήματος; Υπάρχει σχεδιασμός για την αντιμετώπιση των κινδύνων που ενδεχομένως θα προκύψουν στην προσεχή περίοδο από τους λαθρομετανάστες που θα εγκλωβισθούν επί ελληνικού εδάφους και δεν θα έχουν την δυνατότητα αυτοσύντηρησης κι εξυπηρέτησης βασικών αναγκών;

Η μεταναστευτική πολιτική σε αυτή τη φάση της «Νέας Ελληνικής Κυβέρνησης» θα πρέπει να στραφεί κατά κύριο λόγο στην αντιμετώπιση των συνεπειών και όχι στη διατύπωση ανθρωπιστικών ιδεολογημάτων.

Τεράστια ,βεβαίως, κι η διακομματική ευθύνη όλων εκείνων των πολιτικών και υπηρεσιακών παραγόντων που απο τη δεκαετία του 1990 (μεταναστευτικές και προσφυγικές ροές από τους πολέμους στα Βαλκάνια και την πτώση του Τείχους) δεν φρόντισαν να δημιουργηθεί μία ευρωπαϊκών προδιαγραφών “μεταναστευτική πολιτική”.