Φυλάσσοντας τα Ιερά και τα Όσια στη Ροδόπη…
Την. Μ. Παρασκευή 29 Απρ.2016, για 1η φορά στην ιστορία της Ι.Μ. Παναγίας Φανερωμένης Βαθυρρύακος (Φατήριακα) η περιφορά του επιταφίου τελέστηκε με την παρουσία τμήματος Εθνοφυλακής ως Φρουρά του Επιταφίου.
Η πομπή του επιταφίου κινήθηκε πέριξ του Ναού μέχρι το “Θεραπευτήριο Χρόνιων Παθήσεων Παίδων Κομοτηνής”.
Η πρωτοβουλία των Εθνοφυλάκων που εγκρίθηκε και υποστηρίχθηκε με κάθε τρόπο από την Στρατιωτική ηγεσία της περιοχής, έγινε αποδεχτή με μεγάλη έκπληξη και ενθουσιασμό, από το σύνολο των εκκλησιαζόμενων.
Η άψογη παρουσία τους όμως στο μοναστήρι την Μ. Παρασκευή, δεν ήταν έκπληξη για τις 3 καλόγριες – ηρωικές μορφές της μονής – αλλά φυσική συνέχεια ενός πνευματικού δεσμού που πατροπαράδοτα υπάρχει μεταξύ Ενόπλων Δυνάμεων και της προστάτιδας τους Παναγίας.
Ο άρρηκτος αυτός δεσμός μεταξύ Στρατού και Παναγίας έχει υλοποιηθεί στα ‘Φατήριακα’ ως μια σχέση έμπρακτης βοήθειας που ξεκίνησε πριν 1 περίπου μήνα όταν οι Εθνοφύλακες, σε βάρος του λιγοστού ελεύθερου χρόνου τους, προσέφεραν την εθελοντική εργασία τους για να αποστραγγίσουν λιμνάζοντα ύδατα, να επισκευάσουν το καμπαναριό και να καθαρίσουν από μπάζα το περιβάλλοντα χώρο, ώστε να είναι έτοιμο το Μοναστήρι για υποδεχτεί τους πιστούς την Μεγάλη Εβδομάδα.
Η αμοιβή τους για όλα αυτά δεν ήταν ποτέ υλική. Ήταν απλά και μόνο η ηθική ικανοποίηση που πηγάζει από την αίσθηση της προσφοράς και το εγκάρδιο “ευχαριστώ” από τις καλόγριες οι οποίες δήλωσαν ότι και αυτές από την πλευρά τους “παίρνουν δύναμη” νιώθοντας την Εθνοφυλακή δίπλα τους – να τις στηρίζει και να τις φυλάει !
Ποιοι είναι όμως αυτοί οι αφανείς ήρωες, οι εθνοφύλακες ;
Δεν είναι μόνιμα στελέχη του Ε.Σ., είναι απλοί συμπολίτες μας. Οι δυσμενείς επιπτώσεις του έντονου δημογραφικού προβλήματος της χώρας μας οδήγησαν στην ανάγκη οργάνωσης και καλύτερης αξιοποίησης όλου του ανθρώπινου δυναμικού της.
Μπορεί να είναι ο γείτονάς μας, ο πατέρας ή ο θείος … είναι όλοι τους κομμάτι της τοπικής κοινωνίας, πολλοί από αυτούς εθελοντές. Είναι πολίτες με ‘διπλή’ ζωή, στα πρότυπα των αρχαίων Ελλήνων Οπλιτών – Πολιτών, που ξέρουν ότι όταν θα υπάρξει ανάγκη, η Πατρίδα θα τους καλέσει να κάνουν το χρέος τους προς αυτή, χωρίς καμία υλική αμοιβή.
Το χρέος αυτό έχει την μορφή της συμβολής στην άμυνα της χώρας και ενίσχυσης των Ε.Δ., σε περίοδο πολέμου, ως ένοπλη δύναμη του Σ.Ξ.
Ακόμα όμως και σε περίοδο ειρήνης η Εθνοφυλακή έχει ως αποστολή να συμβάλει στην αντιμετώπιση εκτάκτων αναγκών από φυσικές καταστροφές (θεομηνίες, πυρκαγιές, σεισμούς κλπ).
Έτσι όχι μόνο η προέλευση αλλά και η αποστολή των εθνοφυλάκων τους καθιστούν ένα σημαντικό παράγοντα σταθερότητας και ασφάλειας με ευρεία αποδοχή.
Δυστυχώς όμως σε σύγκριση με άλλες δυτικές χώρες, στην Ελλάδα της κρίσης, που τόσο έχει ανάγκη εθελοντικής εργασίας, δεν φαίνεται η πολιτεία να είναι διατεθειμένη να αξιοποιήσει στο μέτρο των δυνατοτήτων του ένα τόσο αξιόμαχο και άνευ κόστους ανθρώπινο δυναμικό, για την αντιμετώπιση καταστάσεων εκτάκτου ανάγκης και φυσικών καταστροφών, αφού ποτέ μέχρι τώρα δεν το έχει κάνει.
Ας ελπίσουμε ότι το μήνυμα που στέλνουν οι Εθνοφύλακες με το ηθικό τους παράστημα, θα ληφθεί και θα αξιοποιηθούν κατάλληλα αν ποτέ υπάρξει ανάγκη.